متأسّفانه فرصت ندارم هم حسرتم را و هم تذکّراتم را بنویسم. پس اکتفا کنم به اینکه: ارزش هر یک از شما به خلوص نیّت تقویٰ آفرینتان است؛ و به مقدار مفید بودنتان برای مردم محروم و مظلوم و سرگردان جامعهتان. و اگر از آن نیّت، بهرهای لازم داشته باشید، هرگز منافذی در ذهن و قلب خود برای ورود وسوسههای شیطان باز نمیکنید تا اختلاف آراء و نظرهاتان، به اختلاف جهات و تفرّق بینجامد.
بخشی از نامه ی یک
