بسم الله الرّحمن الرّحیم
متی استعبدتم النّاس و قد ولدتهم اُمّهاتهم احراراً
حضرت عمرفاروق
بیش از دوماه از اعتراضات عمومی مردم ایران می گذرد و حکومت نه تنها کمترین اعتنایی به خواسته هایشان نداشته و مطالبات به حقّ آنان را نادیده گرفته، بلکه با ایجاد رُعب و وحشت و کشتار و بازداشت و شکنجه، بر ادامه ی ظلم و بی عدالتی، اصرار می ورزد، آنچه اکنون در ایران و علی الخصوص در کوردستان، از جوانرود تا مهاباد و پیرانشهر و بوکان و … به وقوع پیوسته، و با کشتار بی رحمانه، چهره ی این دیار همیشه مظلوم و داغدیده را به خاک و خون کشیده، نشان می دهد که حاکمیّت هیچگونه قصدی مبنی بر حلّ مسالمت آمیز مشکلات بوجود آمده را ندارد، رویکردی که در طول بیش از چهل سال زمامداری با نام دین و مردم سالاری دینی! هرگونه آزادی و حقّ انتخاب شیوه ی زندگی را از مردم سلب نموده است؛ لازم به ذکراست، هر حکومتی دینی باید مشروعیّت خود را از التزام به دستورات دین که همانا تامین آزادیهای فردی و اجتماعی و نیز اجرای عدالت و حفظ کرامت انسانهاست، و همچنین مقبولیتش را از پشتوانه ی آراء عمومی – که در فرآیند یک رفراندوم آزاد بدست می آید – کسب کند؛ بدیهی است این چنین حکومتی تمامیّت خواه و با این رویکرد خشن و ظالمانه در برخورد با جان و مال و آبروی مردم، فاقد چنین اهلیّت و صلاحیّتی است.
ما پیروان کاکه احمد مفتی زاده در مکتب قرآن، نه در مقام نصیحت که نه گوشی شنوا در پیکره ی حاکمیّت برای بیدار شدن سراغ داریم و نه عقل و خردی برای اتخاذ شیوه ی درست زمامداری در آن می شناسیم، بلکه به مصداق امر به معروف و نهی از منکر، به آنان هشدار می دهیم که : تا فرصت باقیست، از سریر تکبّر و استبداد پایین آیند و مطالبات به حقّ مردم را به رسمیّت بشناسند، زندانیان سیاسی را آزاد کنند، دست از تجاوز و اذیّت و آزار مردم بردارند و آمران و عاملان جنایتهای اخیر را محاکمه و مجازات کنند، مبادا آتش خشم مردمی که دست از جان شسته اند، زبانه کشد، که آن وقت برای پشیمانی دیر شده است.
شورای مدیریّت مکتب قرآن
۱۴۰۱/۹/۳
