نظر کاکه احمد در باره­ی مهدییون چیست؟

سوال:

نظر کاکه احمد در باره­ی مهدییون چیست؟ لطفاٌ مرجع قرانی آن بیان بفرمائید.

جواب:

مهدیيون و سابقين و غرباء و ائمة الهدي، عناويني هستند، كه كاكه احمد در مناسبت­هاي مختلف در نظم و نثر و نوارهاي كاست و ويدئويي، از آنها نام برده است. بيان اين موضوع به اين صورت است كه: در هر دوره­اي از تاريخ اسلام، كه دنيا پرستان و مستكبران، حقيقت و روح را از قرآن خدا و برنامه الهي ستانده باشند، و تنها قالب بي­محتوا، و جسمي بي­جان، كه كوچك­ترين خطر و تهديدي براي خود اين ستمكاران را در برنداشته باشد، و به عبارتي ديگر جامعه را از اسلام تا جاهليت دچار سقوط و قهقرا كرده باشند، خداوند رحمان، براي زدودن غبار از چهره دين، و كشف حقيقت آن، و نشان دادن ديني پويا، و حيات بخش، اسوه­ها و الگوهايي را، به نام غرباء يا سابقين بالخيرات، در ميان امت تشكيل شده­اند: خود اين بزرگواران و ظالم لنفسه، و مقتصد، بر مي­گزيند، تا دين را دوباره احيا كنند، و اسلام راستين را در گفتار و كردار خود ، به جامعه عرضه كنند.

اين جريان با عظمت و اين حقيقت انكار ناپذير، در تاريخ پر فراز و نشيب اين امت بوده، و براي هميشه خواهد بود.

ادله اثبات اين موضوع مهم، تنها در احاديثي مانند: بدأ الاسلام غريباً و سيعود كما بدأ فطوبي للغرباء، و يا «لا تزال طائفة من امتي . . . خلاصه نمي­شود. بلكه قرآن كلام پروردگار جهانيان، بصورت منصوص نيز آن را بيان فرموده است. و اين امري است طبيعي، زيرا خداوند اين برنامه را، براي دوره­اي كوتاه، از زندگي بشر نفرستاده است.

بايد اين برنامه تا زماني­كه انسان بخواهد انسانانه زندگي كند، در بين مردم حضور داشته باشد. حتي اگر مردم به هر دليل و بهانه­اي از آن، فاصله گرفتند، باز خداوند آنها را رها نمي­كند، و از اين نعمت عظماء بي­نصيب­شان نمي­گرداند.

خداوند در سوره فاطر آيه­هاي ۳۱ و۳۲ مي­فرمايد:

«والذي اوحينا اليك من الكتاب هو الحق مصدقا لما بين يديه ان الله بعباده لخبير بصير. ثم اورثناالكتاب الذين اصطفينا من عبادنا فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخيرات باذن الله ذلك هوالفضل الكبير»

خلاصه مفهوم اين آيات در رابطه با اين موضوع اين است كه مي فرمايد:

«آنچه از كتاب بر تو وحي كرديم، حق مطلق است، و تصديق كننده­ي كتاب­هايي است كه پيش از خودش، نازل شده­اند. خداوند نسبت به بندگانش خبير و بينا است. سپس اين كتاب را به گروهي از بندگان برگزيده خود، به ميراث داديم (يعني به امتي كه خود را، امت حضرت محمد(ص)مي­داند، و اسلام را به عنوان دين خود برگزيده است، اين كتاب را، بعنوان ميراث به آنها داديم، اما اين وارثين همه يك دست و همانند نيستند) عده­اي از آنها به خويشتن ستم مي­كنند و گروهي مقتصد شدند، و گروهي ديگر به اذن و اجازه­ی خداوند سابقين بالخيرات گشتند. بلي تنها سابقين بالخيرات و غرباء و مهديون هستند كه به آن ارث توجه كافي داشتند و تنها آنانند كه مي­توانند آن ميراث را حافظ باشند و آن را زنده نگه دارند. و به ديگر نسل­ها برسانند.