مـزگـانـی، یاران!

مـزگـانـی، ياران! ڒاخرا ديـسان

سفره ­ی ئـيکسيـرێ، دێو که ­رۆ ئـيـنـسـان      

تاری پاره ­ی دڵ وه  ئـاواز ئـاوه ­رد

هه­ ڵاڵـه ­ی هـيلال مـانگی ره ­مه ­زان

ئامان، فرسه ­ته ­ن نه  سفـره ­ی خوايی

دڵی ژه ­ن گـێرته  به ­ينه  سه ­يـقـه ­ل دان

بـه ­زمـی خـه ­وه ­ری­و، کـڒه خه ­وی شـه ­و

وێـڵ که ­ين، له ­مانا کۆکتـرن حه ­يوان

ژيانی تـه ­نـيـا بۆ نـيازی تـه ­ن

گوم  که ­رۆ گيانی چون ئـيـنـسـان ژيان

نه ­ختێ برسيه ­تـی­و، دڵ وريايی شـه ­و

نزيـکـمان که ­رۆ وه  گۆم که ­رده ­ی گيان

ده ­خيلـه  نه ­ک جه ­م کرێـووه  سفره ­و

ئـێـمه ­يچ مـه ­نـمـێوه  بـێ به ­ش چون جاران


ره ­مه ­زانی ۴۰۴ جۆزه ­ردانی ۶۳

دیدگاهتان را بنویسید