ئازيِز وه ئه مرت فه ڒاشی «هلال» |
|
|
ديِسان وسته وه سفره ی ڒه مه زان: |
سفره ی صه ڒافێ، سواڵه تیِ تهن |
|
|
فاڒۆ وه چه نێ سکه ی زهڒی گيان |
ئيکسيِرێ ده سیِ زکه ڒۆ جه مل |
|
|
سفره و، سگاریِ جه دوِکه ڵ که رۆ |
دڵێ پای ڒاش بۆ نه له رزه کی ته ن |
|
|
تا مله ی گيانش مه تاوۆ به رۆ |
به ر خێڵی ساڵيش ڒۆچنه ی چه م و گۆ |
|
|
نه به زم ڒاوگه ی دڵ، وسته نه و کار |
ماچان: شاتریِ شه ماڵ ساراو کۆ |
|
|
ڒازنانه و وه فه ڒ ده ن و ڒه ن وه هار |
کوڵۆڵ دڵه ی که يل نه کلا چوِن، چوِن |
|
|
«کورده ی له ه هردوِ جه ژن بێوه ریِ»: |
نه گيانش ڒاشه ن به ره و بارگه ی گيان |
|
|
نه به ره ی چه مو گۆش به ره و به ریِ |
سه م سيا مار «نه گبه تاوا» هه م |
|
|
ڒێژنان نه ده مو گه ڵوِی دڵ، تاڵیِ |
کێشيان هه م نه ڒوِی دڵ هه م نه ڒوِی چه م |
|
|
په رده ی هه م دوِری هه م بێ هه واڵیِ |
نه ديِمه ن فه صڵێ ماچان وه هاره ن |
|
|
هه ميِسان بيِنيان به ره ی بينايیِ |
هه م چنیِ خه میِ دوِریِ ئازيِزان |
|
|
چنی ناق ته م گۆشه ی ته نيايیِ |
ده خيِله ن خاوه ن گيان و مان و خۆر |
|
|
ياوه، وه فريای ئیِ ڒا گوم که رده: |
دڵێ، ديِل ته م هه وای ته نێ، ديل |
|
|
نه کپخانه يێ شه وه زه ن به رده |
نه ياگه ی شانای دڵو گيان نه سه ر |
|
|
خوانیِ وه هارو سفره ی ڒه مه زان |
شان ميواندار چوِن تۆن هه ژارێ |
|
|
چه نیِ خۆشبه ختان فه رماوی هاوشان: |
دڵی گڒ به رده ی سه بوِنیِ دوِریِ |
|
|
ڒێژنه ی ڒه حمه تت که رۆ گيانباران |
به به شێ باشتر په ی يارانو من |
|
|
جه منو ياران په ی منو ياران |
دڵ ياونیِ چه نیِ هامڒاگه ل مه ينه ت |
|
|
وه خزمه ت خاوه ن چاوه ی ئاویِ ژيِن |
وه گيان پڒ ژينی نگايێش، ده ردیِ |
|
|
دڵ و گيان ياو ۆ وه ده رمان گرديِن
——– شعرشماره ۲۲۱ پنجم رمضان۱۴۰۹ |