درپی اطلاعیه های قبلی همین سایت(سایت رسمی مکتب قرآن)دالّ بربازجوییهای مکررازکاکه فؤادمردوخ روحانی؛ دیروز(سه شنبه)نیز، دونفرازمسؤولین اطلاعات سنندج پس از حدود۳ساعت بازجویی از ایشان ، مطالبی رامطرح کردندکه اهمّ آنهاعبارت بود از:
۱- تعطیلی کلاسهای دانشجویی!
۲- تجدیدنظرشورای مدیریت مکتب قرآن درموردمصوبه ایی که مطابق آن:هیچ مکتب قرآنی بدون نامه ( احضاریه )،به اداره ی اطلاعات نخواهد رفت و… اداره ی اطلاعات با این استدلال که :همه ی گروههاوشخصیتهای سیاسی و… باتماس تلفنی دراینجاحضور می یابند ،پس شما نیزبایدمصوبه تان راتغییر دهید!
۳- شورای مدیریت نماینده ای را ازطرف خودبه عنوان مسؤول برای پاسخ گویی به اداره ی اطلاعات تعیین کند .
درجواب، کاکه فؤاد،مصوبه ی شورای مدیریت را مبنی برنپذیرفتن مواردفوق به آنان اعلام کرد.
همچنان که بارها اعلام کرده ایم ودرعملکردچندساله ی مکتب قرآن آن رابه اثبات رسانده ایم، فعالیت مکتب قرآن برمبنای برداشت کاکه احمدمفتی زاده ازکتاب وسنّت، درحال حاضر منحصراً تزکیه ی خود ودعوت وهدایت دیگران است بدون فعالیتهای سیاسی؛فعالیت سیاسی هم، مانند هرموضوعی دیگردردنیا تعریف مشخصی داردوآن برخوردعملی است بانظامهای حاکم برهرجامعه به منظور در دست گرفتن حکومت ویا مشارکت در آن، ونیزرویارویی ورقابت با احزاب وگروههایی که قصد دارند دراین جهت حرکت کنند ؛طبعاً برای این کارقوانینی بین المللی درچهارچوبهای مشخص وضع گردیده که آزادی افرادوگروههارا – مشروط به رعایت آن قوانین – درتعقیب اهدافشان تضمین می کند؛ بنابراین درمورد مکتب قرآن، مسأله سالبه به انتفای موضوع است زیرا اساساً فعالیتی سیاسی وجودندارد تاحکومتی بخواهدبانماینده ی مکتب قرآن ارتباط برقرارکند یا برمبنای قوانین سیاسی با آن برخورد کند ویا به هردلیل مانع فعالیت آن بشود زیراهمان طور که اشاره شدفعالیت درمکتب قرآن صرفاًعقیدتی وفکری است واین حق مسلم هرانسانی است که عقیده ای داشته باشد وبتواندآن راتبلیغ کند ودربرابرآن، حق هیچ کسی نیست که بخواهد آن را ازوی سلب کند . امیرالمؤمنین حضرت عمر – سلام الله علیه – می فرماید: چگونه آزادی را از انسانهاسلب می کنید در حالی که مادرانشان آنان را آزاد به دنیا آورده اند.
لذا باردیگربه صراحت اعلام می کنیم که فعالیت در مکتب قرآن براساس تأکیدات مکررکاکه احمدمفتی زاده صرفاً دینی ومذهبی است بدون هیچگونه فعالیت سیاسی که آن راحق خود دانسته وهرگونه ممانعت با آن را ازجانب حکومت ، مخالفت با عقیده وفکرخود درچهارچوب مذهب اهل سنّت وجماعت می دانیم.
